Het risico van veel dingen voor elkaar hebben, met name aan de buitenkant, is dat je niet meer echt beweegt. Je zit vast in een patroon waarbij je van de ene prestatie naar de volgende rent. Terwijl je ergens weet: je bent hier niet om klein te spelen. Je wilt geen genoegen nemen met ‘dit is wel goed genoeg’. 

Je hebt al het nodige werk gedaan op het gebied van persoonlijke- en leiderschapsontwikkeling. Je hebt aan jezelf en anderen bewezen dat je succes kan behalen. Dat je hard kunt werken met veel verantwoordelijkheid. Dat je niet snel opgeeft. Dat je veel voor elkaar krijgt.

Maar je merkt ook dat je dit succes eigenlijk niet van binnen ervaart. Dat je eenzaam bent. Dat je weinig mensen om je heen hebt met wie je op jouw niveau kunt sparren. Of dat het soms leeg voelt aan de binnenkant. Het lijkt alsof andere mensen van jou verwachten dat het altijd goed met je gaat. Maar is dat wel zo? Of ben je altijd maar bezig, omdat je die leegte en onrust voelt zodra je stopt? Is de verleiding van nog meer uren werk, een borrel of andere vormen van vermijding toch vaak nog groot?

Terwijl jij druk bezig bent met altijd maar presteren, hou je jezelf afhankelijk van deze externe validatie. De prestaties geven elke keer kort het gevoel dat je er mag zijn, maar al snel heb je de volgende ‘high’ weer nodig. En ondertussen mis je de dingen die er echt toe doen: de relatie met je partner die steeds meer scheuren begint te vertonen en krachtig ouderschap voor je kinderen.